alismak, baglanmadan

yeni bir hayata alisma donemi kolay olmayacagini biliyordum ama bu kadar zor olacagini da tahmin etmiyordum. unutmusum...cekilen izdirap, baglanmanin getirdigi endiseler, hep unutuyorum. kendimi gelistirmek icin boyle bir yol neden sectigimin cevabini da biliyorum, alisik olmadigim seylerle mucadele etmeden yasamak benim en buyuk zorlugum oldugu icin kendimi birakmaya ogretmek icin yapiyorum. cunku her seferinde- pakistan'dan ayrilirken, amerika'dan ayrilirken,ankara'yi arkamda birakirken, ve bu sefer istanbul'a veda ederken- sifirdan yaratip birakmayi seviyorum, yep yeni bir heyecan, kendimi yeniden kesfetme firsati, ve yillar icinde neler degistigini yalin bir gozle bakabiliyorum. hic birseyi varsaymamayi ogreniyorum...yeniden. her degisiklikte is arama kosusturmasi...evet is bulmadan atiliyorum degisime. baya delice. ev duzenini kurmak, uykumu alabilmek, tutsuler yakip evimin kokusunu yerlestirmek, komsularla tanismak, mahallede yuruyup ne var ne yok nerden ne alabilirim, hangi duvara ne asilir, bunlarin hepsi zaten yerlesiyor ilk ay icinde. ama duygusal destegi veren aile ve arkadaslarim skype, tango, viber, whatsapp gibi seyler evet bir cok seyi kolaylastiriyor ama uzun suren alisma donemi burda. onlarin yoklugu. o kadar ozluyorum ki arkadaslarimi...geldigimden beri herkesle konustum, gordum agladim...yinede ozluyorum. o kadar cok baglanmisim yani. yoga'nin en buyuk dersi de baglanmadan yasamak. iyi ki tatli bir esim var, yoksa turkiye'ye ilk geldigim aylarda tam olarak 9 ay sadece egsersiz icin kostum, kitap okudum ve telefonda konustum. evet degismisim :) simdi yuzuyorum, farkli yemekler pisiriyorum, yoga dersleri veriyorum, ev projelerini tamamliyorum ve resim cekiyorum. eylul sonu yagmur sezonu baslayacak...8 ay. onun alisma sureci nasil olacak onu gorecegiz.