7.17.2009

B.E.

bulent ersoy'u tanimam, gecmisini bilmem, su anda ne yapar hic haberim yoktur hatta soradabilirsiniz ee bu yaziyi neden yaziyorsun. cunku etkilendim. hayran kaldim.

gecenlerde televizyon programinda 20 dakika izledim. bulent ersoy baska birinin programinda, sahnede bir kirmizi kadife devasa koltuk ve koltugun ustunde pirlanta gibi parlayan harfler "B.E." elinde pirlanta kapli mikrofon, parmaklarinda parlayan noktalar, onundeki masa parliyor ve dudaklarindan kelimeler cikiyor da odaklanamiyorum.

orda anladim, biz insan degiliz. ruhlarimiz insan bedende ve insan olmaya calisan varliklariz. ruhumuz kendisini ifade etmek icin neler yapiyor- resim yapiyoruz, fotograf cekiyoruz, yemek sanatini ogreniyoruz, bankacilik sektorde finans paketlerini duzenliyoruz (o da bir sanat), en basit masamizi duzene sokmaya calisyoruz, calisma hayatta enerjimizi veriyoruz...B.E. de B.E. koltugundan kendisini halkla paylasiyor iste.

ifade etme cesaretine saygiyla bravo diyorum

Hiç yorum yok: