100 yilin en uzun gunes tutulmasi bu sabah erkenden oldu bitti. hindistan'da cok net izlenmis, bu sabah resimlere baktim, nasil olmak istedim orda. resimlere bakarken kendimi cok ilkel bir yerde gordum, kabile gibi, gunes, ay, su ve toprak uzerinde hayat kurmus olan bir varlik. oyle bi rahatladim ki.
2 sene onceki gunes tutulmasini hatirliyorum. firtinali bir ay gecirmistim. yeni insanlarla tanismistim, uzaklara uctum gezdim, sonra istanbul'a gelme kararim daha da kesinlesti ve hirsiz evime girmisti.
tutulmalar benim icin cok onemli. bu pazar yeni evime tasiniyorum. anadolu hisari'nda yaklasik 1 sene kaldim ve o zaman da tasinmadan once ay tutulmasi olmustu. beykoz orman manzaram, komsularim, koyumsu havasi, dik yokusu, hepsini ozleyecegim. bakkal'da bir seferinde yarim yagli sut gormustum, gidip alayim dedim 2 gun sonra, adam evine goturmus cocugu icsin diye cunku alan olmamis. sucumla sistem kurmustuk, parayi bidonun altina koyuyordum, o bana yeni suyumu getiriyordu. boyle seyleri ozleyecegim. falan filan.
ama harekette olmazsam rahatlarim ve tembellesme olur. tutulmalar iyi ki var cunku tembellikten uzak tutuyor. degisimi zorluyor. degismezsem tutulmalarda kendimi yerim herhalde. haftasonu thai masaja gittim. 2 sene sonra thai masaji baska biri bana yapti. tam da tutulma haftanin kendime hediyem. ruhun rahatladiginda daha keskin dusunce ortaya cikiyor ve odak kaymiyor. iste gunes tutulmanin bana verdikleri.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder