jet lag hayatimdan cikti

amerika seyahatlerim uzun ve yorucu olabiliyor. yakin arkadaslarim her bir tarafta, abim kuzey dogu ucta, olmak istedigim yer guney'in icinde. lojistik anlamda bu sefer havalimanlarda ve yollarda gecti. okuyamadigim kitaplari okuyabildim. ve de bir sey anladim: seyahat ettigim zaman cok daha sakin bir insan oluyorum. yani hersey belli ise. eger 24 saat rotar olacak deniliyorsa tam yoginiyim ama iste her yarim saatte bir rotar saati yenileniyorsa ve baglantilar resmin icindeyse o zaman seytanlarim yanima oturmaya geliyor. yanimda arkadasim varsa uzun seyahatlerde guzel geciyor ne aksilik yasanirsa yasansin.

neyse ben bu seyahatlerde yoginiydim. planlar surekli degisiyordu ve hayatimi ona gore uydurmam gerekti, bunda zorluk cikartmadim. degisiklikler esnasinda da bir cok goremeyecegim arkadaslari gorebildim, planimda olmayacagim yerlerde buldum kendimi.

tatilin ortasinda da ben kendimi tatilde olmadigimi hissettim. bu his neden var sordugumda kendime tepeden bir isik belirledi ve bana dedi..yok saka saka. anladim ki amerika benim evim ve evinde oldugun zaman kendini rahat hissediyorsun. 9 sene sonra bunu farkina varmak guzel bir duyguydu.

saatlere yeniden uyum saglamak zaman aldi bu sefer. vucudum degisiyor. neyse jet lag bitti ve resimler geldikce blog'a yazmaya ve amerika'yi anlatmaya devam edecegim.