15 milyon insanla istanbulu paylasmak kolay degil. hele ailem gelmis, abim'i 2 sene sonra ilk defa goruyorum. kendisi en son 1991 de gelmis gibi bilgiler ustumdeyken biraz endiselendim.
abim'le daha yeni yeni birbirimizin derinliklerine girebiliyoruz. ben lisedeyken, o amerika'da minnesota'da universite'yi bitirdi. 7 sene gormedim. sonra o new hampshiredayken ben iowadaydım. mezun oldum. daha sonra onunla 3 ay portsmouth'ta yasadim. florida ve kamptayken o mainedeydi. uclarda yasayan aileyiz anladiginiz. 2 sene once ben, annem ve abimin ailesi hep birlikte maine'de bulustuk. ama bu sefer abim istanbul'a geldi. bir zamanlar soylemisti; olgunlastikca yas farki da azalir demisti. Dogru.
bir hafta sonu. cihangir'de kahvalti, anadolu hisar'daki evim'de espresso, hidiv kasrinda ogle yemegi, sahilde uzun yuruyus, ortakoy'de alis veris, etiler'de lahmacun (ben yemedim), ailecek toplanti ve sonra vedalasma. dolu dolu bir gundu. yeni isimi anlattim. masaj seansi vardi ona gittim geldim. liderlik konferansi’na gittim. evimdeki olmayan ve istemedigim esyalari gordu...benim dunyama gelmesine izin verdim. benim dunyama girmek kolay degil...bazi seylerin mantigi benim hayatimda gozle gorunecek sekilde aranmaz. abim bunu anladi. kac sefer kendisi beni kendi dunyasina ziyarete cagirdi ve agirladi. 33 sene sonra ben onu davet etmis oldum. sasirmis olabilir.
annem bu arada cok cok mutluydu.
2 yorum:
Jucum ne guzel yazmissin. Abinle iliskinizin gelismesi cok guzel bir sey. Nice verimli ve eglenceli bulusmalara.
zaman çok hızlı geçiyor
bence
daha sık görüşmelisiniz
Yorum Gönder