avrupa'dan istanbul'a donus

2 hafta istanbul'dan uzak kalmak kolay degilmis. tamam cok gezdim, fransizca ogrendim, avrupa'nin en zengin sehirlerinde yasamak nasilmis hissettim. ama istanbul'un heyecani hic bir yerde yok. bana gore en azindan. rahat yerler- luxembourg, belcika, fransa. ve keyif almanin degisik bir duygusunu hissetmis oldum. mucadele yok.

yani yoldaki gecen yaya baya onemli. beynim nasil islemis...emin olmak icin soforlerin gozlerinin icine baka baka geciyordum ilk gunlerde. otobus soforleri herkes oturduktan sonra yoluna devam ediyordu. paris'te luxembourg'ta soforlerle el sallamalar sohbetler iltifatlar. nazik insanlar daha fazla gibi..

istanbul'a dondugumde neler hissedecegim dort gozle bekliyorum. kesin olan:
bogazi gorunce icim acilacak
kendimi hamama atacagim ve sukurler olsun diyecegim
cafelerde geyik ve circir yapmak iyi gelecek
turk kahvesi icecegim
pogaca yiyecegim
uyuyacagim bolca eger becerebilirsem

a bien tot avrupacugum